Een politiek correcte mededeling

Daar moeten we eens van af, van dat woordgebruik. Je hebt geen overlast van iets of iemand, je hebt last van iets of iemand. Er moeten geen stille tochten georganiseerd worden tegen zinloos geweld, maar tegen geweld. Er moeten trouwens helemaal geen stille tochten worden gehouden, laat de politie gewoon zijn werk doen.
Waar komt het vandaan? Uit de praatjaren: de jaren zeventig en tachtig. De jaren waarin alles in bespreekgroepen en fora besloten werd, na uiteraard uitvoerige discussies, de jaren waarin je bijvoorbeeld nog tegen kernenergie moest zijn, omdat je er anders uitlag, en je moest ook tegen de kruisraketten zijn, want dat was ook iets vreselijks. Wat er zo vreselijk aan was, ben ik al vergeten, het was zoiets als: die bom liet de gebouwen overeind staan, maar vermoordde al het volk in dat gebouw. Zoiets geloofden toen een paar miljoen Nederlanders, want zo kwam het op het NOS Journaal. Heel raar.
Zomaar iets geloven omdat het gezegd wordt.
Je hebt dat nu ook met die kredietcrisis. Omdat een paar honderdduizend Amerikanen te duur wonen, hebben we die crisis. Dat is natuurlijk onzin. ING of ABN Amro hebben grote problemen, zeggen ze, omdat op hun balans dit of dat staat. Háál dat dan gewoon van uw balans af, heren! Dat is eenvoudig een kwestie van doorstrepen, en klaar bent u. En als u iets gekocht heeft, waar u niet zeker over bent, dan stuurt u een briefje naar de Bank of America, en in dat briefje zegt u: dit was niet zo geslaagd, u krijgt het terug.
Hetzelfde is het met politiek correct. Er zijn correcte en er zijn incorrecte mededelingen, er zijn niet meer smaken.