zaterdag 20 juni 2009

De AVP

Gisteren maakten wij al melding van de AVP, vandaag doen wij dat weer. Wij kregen namelijk een telefoontje van de heer Gérard Ternoît, wonende in het prachtige Valksmeide, die ons voorhield dat de AVP al lang bestónd.
‘Het is niet een zomaar ontstaan partijtje,’ zegt de heer Ternoît, ‘wij vertegenwoordigen een breed gevoelen in de samenleving! Al 43 jaren timmeren wij aan de weg, al sinds de 28ste april 1966 verkondigen wij onze boodschap. Wij zijn ook niet tegen dat kinderachtige voetbalspel, iedereen die zich daaraan wil verlustigen, moet dat maar doen. Wij zijn een voorstander van het sjieke snookerspel. Maar dat is onze eigen — sigaartje, heren? Cognacje? Of het cricketspel. Wij vertegenwoordigen, zei ik net al, een breed gedragen gevoelen in de samenleving. Namelijk van de grote hekel die iedereen heeft aan velours. Velours, zegt u, wat is daar zo erg aan?’
‘U bedoelt, middeleeuwse toestanden.’
‘Dat ook, het koninklijk huis enzovoorts. Het koninklijk huis kan ook wel gesloten en afgeschaft worden natuurlijk. Maar laat ik een hedendaags voorbeeld kiezen. Die man van Noord-Holland, die nu Commissaris van de Koningin daar is. Overbodige functie natuurlijk, maar goed. Hij zit daar, en daar wil hij niet weg. Borghouts wordt daarnaast ook nog eens voorzitter van de IJsselmeerziekenhuizen en laat daar een ongelooflijke troep na. Later wordt hij nog eens voorzitter van het ABP, laat hij ook weer een troep na. Je zou zeggen, en dat zegt mijn AVP ook, ontslá zo’n man meteen want hij deugt niet!’
‘U bent voor grote maatregelen, begrijp ik.’
‘Grote maatregelen, dat weet ik niet. Wie aan zijn velours blijft plakken, die moet weg van de AVP.’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten