Het duurde een eeuwigheid

Het duurde een eeuwigheid voordat we in Saint-Brieux (Bretagne) aankwamen. Boven Parijs hadden we even ruzie: mijn maat wilde naar een uienveldje kijken in de buurt van Suippes. Ik had daar geen zin in: ik kende de uien van Suippes al, en vond ze niets bijzonders hebben. Maar (zoals dat meestal gaat) mijn maat won het debat. Dus gingen we naar Suippes. Geen bijzondere uien te vinden, daar. Zoals ik al had voorspeld.
Toen we uiteindelijk in Saint-Brieux waren, moesten we het adres van uienboer Marcel Carnat zien te vinden. Dat adres vonden we tenslotte ook. Hij onthaalde ons met een kom van de voortreffelijke soupe à l’oignon de Saint-Brieux, waarin de hier in Nederland nog onbekende uien van Saint-Brieux zijn verwerkt.
Wij hadden een prettig gesprek met de heer Carnat, die zeker bereid was — zij het tegen een flinke vergoeding — de jaarlijkse opbrengst van zijn uienveldje te exporteren naar Nederland. We konden ook al twee zakken met voortreffelijke uien in de wagen doen, en zijn nu weer terug in ons restaurant.
Vanaf vandaag zult u onze Uiensoep de Mr. Carnat à Saint-Brieux op de menukaart zien staan! U weet nu hoeveel moeite wij doen om de allerbeste produkten op tafel te krijgen.