Als ik vroeger op de St. Cornelius Lagere Jongensschool voor Netjes Schrijven een 4 of een 5 als rapportcijfer kreeg, was ik al tevreden. Ben doet zijn best niet op netheid, schreef de meester of de juffrouw er dan bij. Ik deed daar wel degelijk mijn best op, maar het lukte me niet.Het zetten van een handtekening is ook altijd een probleem geweest. Er zullen misschien wel vooraanstaande grafologen bereid gevonden kunnen worden, te verklaren dat mijn handtekening steeds door één persoon is gezet, namelijk door mij, maar zeker weten doe je niets.
Ik kan ook niet tekenen, mijn handen staan gewoon verkeerd. Verkeerd staat ze niet voor bijvoorbeeld pianospelen, ik heb zes jaar pianoles gehad, maar ik heb sinds mijn zeventiende jaar geen piano meer aangeraakt.
Wat had ik dolgraag willen tekenen, zoals bijvoorbeeld Oldrich Kulhanek tekent!
Ik heb wel de goede ideeën, maar er gaat iets mis bij het vervoer van die ideeën van de hersenen naar de vingers van mijn rechterhand. Hier is zo’n idee. Het kunstwerk heet De brief. Je ziet de schrijvende rechterhand van een briefschrijver. Hij heeft een pen om mee te schrijven. Zijn linkerhand rust naast het vel papier; er zit een pleistertje om één van de vingers van zijn linkerhand. Op het vel papier zijn te zien de woorden Mijne Heren. De verdere tekst is een wirwar van lettertjes, welke wirwar zich ophoopt tot een soort mini-vulkaan. Er stroomt lava uit.
Dus, tekenaars onder mijn lezers! Als u nog eens een ideetje aangereikt wilt krijgen, meldt het me!
Posts
Ik vraag me af of netjes kunnen schrijven een directe relatie heeft met kunnen tekenen.
BeantwoordenVerwijderenIk kan wel heel netjes schrijven maar ik zou niet durven beweren dat ik kan tekenen en al helemaal niet zoals Oldrich Kulhanek, een tekenaar die ik ook heel erg bewonder.
En nu ik naar je idee kijk zou ik helemaal willen kunnen tekenen.
Vreemd dat het misgaat bij het vervoer van het idee van je hersenen naar je vingers. Waarom is dat bij de één wel en bij de ander niet?
Ik vrees dat het een zjenèttische kwestie is, en dat er dus niets aan te doen valt.
BeantwoordenVerwijderenHet valt nochthans aan te leren, in de avondschool doen ze dat zo: teken eerst een maand lang iedere dag een horizontale lijn. Volgende maand, de vertikale lijn. Na twee maanden kan je al een Mondriaantje scheppen. In de derde maand wordt het interessant, dan gaat men over tot de cirkel en kan je je eigen Appeltje tekenen. Voor de vulkaan moet men iets langer geduld oefenen, en oefenen, oefenen...
BeantwoordenVerwijderenHet is een interessante theorie, Masjenka. Maar ik wíl helemaal geen Mondriaantjes maken, en al helemáál geen Appeltjes!
BeantwoordenVerwijderenIk wil Hoogeboompjes maken, en die Hoogeboompjes lijken een beetje op de kunst van de Tsjechische of Russische grafici en tekenaars.
Helaas kan ik zulke Hoogeboompjes niet maken, dat talent heb ik eenvoudigweg niet. Ik moet me dus tevreden stellen met potentiële Hoogeboompjes, in mijn kop alleen bestaand.
Eén grote troost Ben: je kan in ieder geval al perfecte Hogeboompjes schrijven!
BeantwoordenVerwijderenIk heb net zoiets met mijn handtekening. Geen twee lijken er op elkaar. Nochtans heb ik er huwelijken (van mijzelf en van mijn broer, als getuige) mee gesloten, een huis mee gekocht en nog veel meer gedaan waarvan ik persoonlijk zou zeggen: als ik aan de andere kant van het loket stond zou ik dit niet accepteren. Niet met die handtekening. Omdat het tot nu toe altijd goed gegaan is, ben ik in de loop der jaren wel iets minder zenuwachtig geworden. Maar ik denk niet dat enig grafoloog bereid zou zijn te bevestigen dat twee van mijn handtekeningen door één en dezelfde persoon zijn gezet. Die gedachte zit me vooral dwars als ik in Frankrijk ben, waar de grafologie nog zeer serieus schijnt te worden genomen.
BeantwoordenVerwijderen"er gaat iets mis bij het vervoer van die ideeën van de hersenen naar de vingers van mijn rechterhand" - is dat eigenlijk niet wat er altijd, bij vrijwel iedereen die een beeld in zijn hoofd heeft en op papier wil zetten misgaat?
BeantwoordenVerwijderenWie kan maken wat hij wil maken heeft al een ontzaglijke voorsprong op de rest. Is er al bijna zelfs. Zo iemand moet alleen nog maar iets moois willen maken, wat natuurlijk ook niet voor iedereen is weggelegd. Zouden jouw ideeën kunnen helpen? Dat is nog eens een interessante kwestie. Ik denk het wel, maar alleen bij tekenaars die al ongeveer doen wat jij wilt, en even met een "tekenblok" zitten en blij zijn dat jij ze weer vlot helpt. Tja, zie ze maar eens te vinden.
Hoe zit dat eigenlijk met die Live traffic feed? Als ik nu de URL van een pornosite zou intypen (wat ik voor de zekerheid maar niet zal doen), zou dat er dan ook in komen?
BeantwoordenVerwijderenGoedenacht!
Wouter
Dag Wouter,
BeantwoordenVerwijderenEerst maar eens die Live traffic feed. Ik geloof niet dat de site van Teenagers mit dicke Busen genoemd wordt, in zulke gevallen wordt gezegd dat er iemand ‘Direct’ op mijn site is gekomen.
Ten tweede: heb je mijn mail gelezen waarin ik de site van Marc Vanfraechem bij je aanbeveel?
Ten derde: handtekeningen. Ik heb mijn handtekening nog meer vereenvoudigd, en wel zo: ik schrijf een B plus een H (minus de linker opstaande haal) ineen, en daarna volgt nog een horizontaal dwarrellijntje dat, als je héél goed kijkt, ‘oom’ zegt. Maar zelfs met deze signaturale efficiëntie krijg ik het nog niet voor elkaar twee handtekeningen onder elkaar te zetten die enigszins op elkaar lijken.
Ten vierde: van een tekenblok heb ik nog nooit gehoord, behalve bij Gerard Reve, die ’s ochtends om elf uur al schilders in de kroeg zag zitten omdat ze niet op kleur konden komen.
Ik heb dat idee al eens eerder aan de hand gedaan, min of meer voor de grap, tijdens een lezing in Galerie Wimmenum (†, inmiddels). Maar niemand van de aanwezige tekenaars en schilders vond het een goed plan om mij ideeën te laten maken, die zij dan zouden uittekenen en -schilderen.
Maar we hebben toch veel plezier gehad tijdens die lezing (die was in 1988 of ’89).
tekenen is uitdrukken, van een tube tandpasta bijvoorbeeld, een soort hygiene-act en in wezen bestaat er geen verschil met schrijven. Ik sta altijd te kijken hoe mensen zich gegeneerd voelen als zij het gebrek aan 'kunnen' als remmende factor ervaren, ikzelve heb daar geen last van. Het is gewoon plezant en ontspannend - je hoeft niet na te denken over het plaatsen van leestekens of zo of -uitgebreid - over 'of-een-gedachte-wel-adekwaat-is-geformuleerd'? en dàt is nu juist moppig.
BeantwoordenVerwijderen