Ze hebben tegenwoordig overal cursussen voor

Beminde parochianen!
Het zal u niet ontgaan zijn dat uw kapelaan zich op het doornige pad der lust & liefde heeft begeven. Ik stel u voor: Alice S.!
Alice is, eerlijk waar, de eerste vrouw met wie ik een vleselijke bekentenis heb gehad, dat wil zeggen, sinds mijn zestiende jaar toen mijn kalverliefde voor de roodharige Jolanda mij verleidde tot soortgelijke genoegens. O Jolanda...! Rossige Jolanda!
Toen mijn buurman gistermiddag langskwam en Alice en mij ineengestrengeld zag liggen, zei hij: ‘Dag kapelaan, nat herfstweertje hè!’ Ik zei hem: ‘En dit is Alice, buurman.’ Hij daarop: ‘Nat herfstweertje, inderdaad!’
Want dat verwachten de mensen niet van hun celibatair levende kapelaan. Welnu, het celibaat is voorbij, kan ik u zeggen! Het was toch maar een erfdeel van het Roomse katholicisme, en wij zijn de Onafhánkelijk Katholieken!
Wie is dan die Alice?, zult u zich afvragen.
Wel, Alice is een gelovige vrouw van ongeveer mijn leeftijd en zij is er geensdeels op uit haar lusten op mij bot te vieren, zoals ook ik er niet op uit ben dat met haar te doen. ’s Ochtends knielen wij eerst en doen wij samen ons gebed (‘Heilige God, heilige Moeder, heilige Zoon’ enzovoorts), daarna doen wij een ‘rondje Derp’ en treden wij in contact met de parochianen.
Vanochtend bijvoorbeeld kwamen wij mevrouw Zwart tegen bij boekhandel Dekker & Dekker, die ons aansprak: ‘Zo kapelaan. Fijn weertje. Is dat uw dochter?’ Ik legde mevrouw Zwart onze relatie uit, en zij keek begrijpend. Zij zei: ‘Dat celibaat moet ook maar eens afgelopen zijn. U heeft gelijk, kapelaan. Alice, welkom!’