vrijdag 15 augustus 2008

Hij verliet zijn gezin

- En dan is hier: Robert ter Gast! Welkom, Robert. Leuk dat je er bent.
- Dank u.
- Ik mag Robert zeggen, Robert?
- U mag mij noemen zoals u wilt.
- Robert, wat is er gebeurd sinds de laatste keer dat we jou in de studio hier hadden?
- Wel, er was...
- Want er is inderdaad wel wat gebeurd! We laten u nog even zien wat er in de studio gebeurd is, toen! Laat het beeld maar zien, regisseur! Komt het beeld eraan? Ja, het beeld komt eraan, dus kijken maar!
- Ouwe rommel. Ik ben het alweer vergeten.
- Ja, maar wij zijn het nog niet vergeten, Robert! Kijk! Voor dat soort acties heb ik nog steeds de grootste waardering. Maar wat er nu komt... Ziet u dat , dames en heren? Dat was een seconde na de televisie-uitzending. Daarvoor hadden en hebben wij geen enkele waardering. Weet je hoe dat komt, Robert?
- Nee.
- Dan zal ik het je eens uitleggen, Robert. Onze cameraman heeft het precies vastgelegd.
- Ik zou hier toch komen voor een ander onderwerp?
- Jazeker, Robert. Voor het uiteenslaan van je gezin, ja. Voor de verwerping van je ongelukkige vrouw Angela. Angela, wij staan achter je, hoor!
- Wat voor onzin is dit?
- Het is jammer dat Angela hier niet kan zijn, dames en heren. Zij had misschien iets kunnen oplossen.
- Angela? Oplossen?
- Jawel, Robert. Of Robèèèrt, zoals je je nu noemt.
- Wat een onzinnige...
- Voor we verder praten, Robert. Hier zijn de drie aanklachten: 1. heeft zijn scooter onderhands verkocht; 2. heeft, zonder verdere mededeling, zijn huis en goed verlaten; 3. heeft een pand betrokken te Rotterdam. Wat zijn daarop je antwoorden!
- Dat van Rotterdam klopt natuurlijk, dat geef ik toe.
- In elk geval, dames en heren, geeft hij dat toe! Maar verder! Want Angela wil ook wel enige antwoorden. Robert! Waarom verliet je je gezin?
- Dat is moeilijk uit te leggen.
- Moeilijk maar niet onoverkomelijk, neem ik aan, Robert? Geef even een doekje, dan kan Robert zijn gezicht afvegen.
- Dank u. Ja, waarom? Ik vond het gewoon niet meer in orde om het gezin in zijn organische samenhang te laten voortbestaan.
- En Robert ging dus weg.
- Inderdaad! Wel wetende dat ik sommige leden van mijn gezin, tijdelijk, in droefenis zou storten. Maar dat was puur een temporele toestand. Dat dat meer, heeft u nog een doekje?
- Jawel! Een doekje.
- Dank u, het is hier nogal warm, ziet u.
- Nogal warm, dames en heren. Zo ziet u hoe de knakkers te koop lopen. Dit was ons programma voor vanavond. Tot ziens! Tot de volgende keer!

2 opmerkingen:

  1. Ben, dit is weer een prachtstukje.
    'Het gezin in zijn organische samenhang': hoe verzin je het?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ditto! Maar ik verbaas me nog meer over "hoe de knakkers te koop lopen".

    BeantwoordenVerwijderen