Schreeuwen

- Gaat u zitten, meneer Visser.
- DANK U!
- Vertelt u eens.
- IK SCHREEUW!
- Dat had ik al begrepen, ja. Maar verder?
- IK SCHREEUW!
- En u wilt niet langer schreeuwen? Dan moet u zachter gaan praten.
- DAT KAN IK NIET!
- Dat kunt u niet?
- NEE!
- Maar u kunt uw stem toch gewoon matigen?
- NEE!
- Dat is me toch wat.
- JA!
- Het zou genetisch kunnen zijn. Schreeuwde uw vader ook?
- NEE!
- En uw moeder?
- NEE!
- Die spraken allebei dus op normale toon.
- NORMAAL, JA!
- Mmh. Kunt u ook ingewikkelde zinnen uitspreken, uitschreeuwen?
- JA HOOR!
- Zegt u me dan eens na: translocale constructieve intercontextualiteit.
- NEE!
- Waarom niet?
- DAT IS ONZIN!
- Mmh. Maar u schreeuwt dus altijd?
- JA!
- Maar als u bijvoorbeeld een boek leest...
- DAN NIET!
- Noemt u eens een schrijver die u waardeert.
- JONATHAN SAFRAN FOER!
- En wat is zijn mooiste boek?
- EXTREEM LUID EN ONGELOOFLIJK DICHTBIJ!