Voorbeeld

Ik heb een zoon, Ted, die niet wil deugen. Hij wil het gewoon niet. Dat is het probleem waar ik mee zit. Al die jaren het goede voorbeeld gegeven, maar meneer verdomt het. We zijn vegetarisch, dus hij zit in een cafetaria kroketten te eten. We zijn gelovig, hij dus niet. Wij hebben nooit gerookt, meneer blowt. Wij hebben ons hele leven gewerkt, meneer zit in de steun. Wij zijn nooit met politie of justitie in aanraking gekomen, hij al een keer of tien. Vechtpartijen, diefstal, dat soort dingen.
Nu ga ik het anders doen. Afgelopen zondag kwam hij weer eens langs, hij ziet me een sigaar pakken en hij zegt: ‘Je rookt?’ met een gezicht alsof hij water ziet branden. ‘Ja,’ zeg ik, terwijl ik de sigaar aansteek, ‘je moet toch een beetje lol in je leven hebben, niet? Ria, is die zalmsalade al klaar, godverdomme?’
Ria is mijn vrouw en zij zit ook in het complot. Ze komt de keuken uit, kleren in de war, haren ook, en ze zegt: ‘Sorry hoor, ik moest even klaarkomen. De zalmsalade is zo klaar.’
Een oud-schoolkameraad is hoofd van de cipiers in de koepelgevangenis van Haarlem. Daar ga ik morgen even langs, dan kan ik Ted de volgende keer vertellen hoe dat is, daar.
Maar het is wel onze laatste poging. Als dit niet lukt, weten wij het ook niet meer.