Aan de slag!

- We zitten hier wel leuk, maar je moet nog een stukje schrijven, was het niet?
- Ja. Dat moet ook nog. Laat me nog één zin toevoegen aan ons gesprek: ik kijk niet naar Korenslag.
- Waarom niet?
- Ik heb daar geen tijd voor.
- Daar máák je toch tijd voor?
- Ja, maar als ik zo’n koor zie, gekleed in lichtblauwe hesjes en lelijke witte jurken en broeken, en Henny Huisman zegt: ‘Dit is het koor Voorwaarts uit Woerden’ — dan moet ik zo vreselijk lachen, dan heb ik verder niets meer aan mijn avond.
- Ik begrijp het. Vreemd. Henny Huisman, die voornaam, die klopt niet. Je hebt ook Ricky Gervais, maar daar klopt het wel, zou je kunnen zeggen. Daar heeft die verkleinvorm een functie. Henny zou gewoon Henk of desnoods Henri moeten heten.
- Ja. Ik zou me ook geen raad weten als ik Benny had geheten. Benny Neyman bijvoorbeeld, godverdegodver. Ik vind trouwens, net als die schrijver...
- Welke schrijver?
- Dat weet ik niet meer, en ik ben te lui om dit soort dingen op te zoeken. Ik vind dat jongensnamen éénlettergrepig moeten zijn: Aad, Ben, Cees, Dirk en ga maar door tot en met de Z.
- Zeus.
- Ja, en meisjesnamen moeten twee- of hoogstens drielettergrepig zijn: Alice, Bea, Carmen, Daisy en zo verder tot de Z.
- Zoë of Zelda.
- Bijvoorbeeld. Ik was vanochtend in de viswinkel en...
- Ik dacht dat jij vegetariër was geworden, Ben?
- Ik eet geen koeien, schapen, varkens, hoenders, paarden, herten enzovoorts. Alle landdieren dus. Ik eet wel bepaalde vissoorten: zalm, haring, sprot, makreel, tonijn, paling. Vanwege de goede vetten die die vissen bevatten. Voor mijn hart is dat.
- Je bent dus een pescotariër.
- Voor mijn part, ja. En ik eet af en toe een ei, dat moet ook mogen.
- En je draagt leren schoenen.
- Daar zei Brandt Corstius eens over: ‘Maar die eet ik toch niet op!?’ Moet je niet eens aan je stukje beginnen?
- Stukje? Daar moet jij aan beginnen!