Boodschappen

Egmond aan Zee trekt veel Duitsers aan. Tegen het eind van het jaar is het in Duitsland Weihnachtsferien, en dan komen ze naar Egmond aan Zee met zijn allen. Het stérft eenvoudig van de Duitsers op dit moment. De Voorstraat, de enige straat hier die ertoe doet, lijkt wel op het Damrak! Zo druk is het, ongeveer. Want Egmond aan Zee ligt aan de Noordzee, kijkt u maar op de kaart, en dat schijnt voor veel mensen een attractie te zijn.
Ondertussen is het soms knap lastig voor de bewoners van zo een dorp. Waar moet je uit eten? Alle eetgelegenheden zijn bezet door de Duitsers. Naar welk café zou je kunnen gaan, ze zitten ónder de Duitsers. De Duitsers zitten werkelijk overal. De parkeerplaatsen: alleen maar Duitse nummerplaten.
Ik moest vanochtend a) geld halen bij de pinautomaat, b) naar de bakker, want die heeft lekker volkorenbrood, c) naar de groentenboer en d) naar de supermarkt.
Mijn belevenissen met de massa Duitsers bij de bakker, de groentenboer en in de supermarkt laat ik aan uw fantasie over. Hier zij slechts gezegd dat ik meer Duitsers gezien heb dan in de hele rest van het jaar.
Voor de pinautomaat stond een rijtje van vijf man, waarbij ik me kalm aansloot. Het was koud. Ik kende de man die voor me stond en ik zei hem: ‘Barbarossisch weer, niet?’
Hij draaide zich om en glimlachte: ‘Ja. Weet jij waarom er zoveel Duitsers komen als het zulk weer is?’
‘Ik heb geen idee. Ik zou thuis blijven, maar ik ga ook nooit met vakantie.’
Toen waren er een paar mensen die efficiënt deden wat je bij een pinautomaat moet doen, en de man voor me was aan de beurt.
Op dat moment komt er een Duits stel aanlopen: een jongeman met zeer lang haar, langer dan de Outsiders hadden indertijd, en een dame die er beschaafder, verstandiger, wijzer maar even arrogant uitzag als de jongeman. Ze gingen niet achter mij, maar vóór mij staan. Ze bezetten nu de anderhalve meter ruimte die door Nederlanders ongeveer normaal wordt gevonden, en stonden dus vrijwel in de rug van de man die bezig was te pinnen.
Die draait zich dan ook om en zegt tegen de twee: ‘Machen Sie ein bisschen Raum!’
‘Warum?’ vraagt de langharige jongeman.
‘Warum? Darum!!!’ schreeuwt de man opeens.
Ze gaan naar achteren. Als de man klaar is, draait hij zich nogmaals om en zegt tegen mij: ‘Nu ben jij aan de beurt, Ben.’
Ik vertel u dit allemaal voor het geval u van plan bent zich te Egmond aan Zee te vestigen.