zondag 21 december 2008

Geen remme

- Nee, ik ben nooit communistisch geweest.
- Maar hoe kán dat dan?
- Tja, hoe kan dat. Ik weet het niet. Ik reed in de zomer van 1974 gewoon met mijn Peugeotje door Duitsland en Polen. Brest-Litovsk. Rusland in, op zoek naar een camping. Dat is goedkoper dan in een hotel. Ik vind uiteindelijk een camping vlakbij Moskou. Smerig sanitair, maar dat moet je er maar voor over hebben. Gelukkig had ik mijn eigen wc-papier meegenomen.
- Je was wel manisch-depressief, niet?
- Ja, dat was ik. Ik zou er nu niet meer over denken. Ik zou nu ook nooit meer verliefd op haar kunnen worden.
- Ze is al dood, hoor.
- Ja, ze is al dood. Maar ook als ze nog leefde en net zo mooi zou zijn gebleven als ze toen was, dan nog niet.
- Vertel verder.
- Ik loop Moskou in, ik loop naar het Rode Plein, ik ben 20 jaar en halfgek, ik klamp iedereen aan met Ministeria dell koeltjoer, please, en uiteindelijk zegt een oudere Russische heer waar ik moet zijn. Ik weet dat gebouw binnen te komen, ik loop gewoon langs de receptie enzovoorts, een trap op, nog een trap, en ik kom op een lange gang met deftige deuren. Die deuren open ik allemaal om te zien of ze er is. Ze is nergens te zien. Ik loop aan de andere kant van de gang de trappen weer af, een andere gang in. Ook allemaal deuren die ik open om te kijken. Ik zeg steeds Madame Foertseva? Ze is nergens te vinden. En dan breek ik. Ik zak zo ongeveer in elkaar, prevelend Jekaterina, Jekaterina, Jekaterina Foertseva. Even later word ik opgepakt door een paar mannetjes van de militie, die me naar een politiebureau brengen, en die een hoop schik met me hebben. Ze zagen wel dat ik niets kwaads in de zin had.
- Dat is je hele avontuur met de Russische minister van cultuur?
- Ja, ik ben door de militie teruggebracht naar die camping. Ik reed weer terug naar Nederland.

3 opmerkingen:

  1. Van de manische depressiviteit kunnen we alvast twee dingen rustig zeggen:
    1.Klote als je ermee zit
    2.Ze levert je toch wel straffe verhalen op. Je raakt er nog eens ergens mee, in het ministeria dell koeltjoer bijvoorbeeld

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In het ministeria bijvoorbeeld, ja, maar zo goed als dit hele verhaal natuurlijk verzonnen is (behalve met die glimps van verliefdheid voor Jekaterina Foertseva, heb je haar wel eens gezien!) - trouwens! - overigens - hebben de Deltawerkers zich daar wel eens over gebogen? - welke, en ik zal het zorgvuldig formuleren, hoeveel gram. Nee, laat me precies zijn. Hoeveel grammen. Laat me preciezer zijn. Nánogrammmen.
    Hoeveel nanogrammetjes verschil tussen jullie Vlamingen en hunnie Walen zijn er nog nodig?
    Wij Nederlanders begrijpen niets van die verschillen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tuurlijk is het allemaal verzonnen Ben. Ministeria dell Koeltjoera, gewoon grappig als je zoiets leest.
    Over die Vlamingen en Walen beter niet wakker liggen. Dat zijn de media, dat is de politiek, maar in het dagelijkse leven zien we mekaar heel graag.
    Tot nu toe is er nog niemand vermoord, wat jullie dan weer wel hebben meegemaakt. Als het echt te gortig wordt dan sturen jullie gewoon hunnie oranje blauwhelmen op ons af, en klaar is kees.

    BeantwoordenVerwijderen