Nimmer zal ik meer wenen

Dit is een regel uit een van de honderden Spaanse copla’s van mijn favoriete Nederlandse dichter: Hendrik de Vries (1896-1989). Hij is voor de wat zwaarmoedig aangelegden een grote troost. Hier is een copla die ik nog mooier vind:

Daar blijven op aarde twee vragen
Waar wijzen geen antwoord op weten:
Hoe moet men het leven verdragen,
En hoe moet men leren vergeten?

Het is alleen jammer dat het vier keer een vrouwelijk rijm is, dat het niet vraag - weten - verdraag - vergeten is. Dat soort vragen kun je meer hebben bij zijn poëzie.
Ik ben in het bezit van De Vries’ Verzamelde Gedichten, uitgegeven in 1993 bij Uitgeverij Bert Bakker. Het is een machtig boek van wel 1950 pagina’s dundruk, waar wijlen Willem Wilmink één van de tekstbezorgers van was.
Ik zit er nog af en toe in te lezen.