Bij hoge uitzondering

Laat ik mezelf, bij hoge uitzondering, eens besuikeren. Dat mag wel eens een keer, het is trouwens 5:38 uur in de ochtend (ik kon niet slapen). Dit gaat over muziek.
Ik ben van 1953, dus ik heb het allemaal nog meegemaakt: de Beatles waren nog bij elkaar, Brian Jones van de Stones stierf in een zwembad, Jimi Hendrix stierf ook ergens, en er waren er wel meer. Wie had je verder nog. In Nederland The Hunters met Jan Akkerman, Cuby & The Blizzards. Dat was de muziek waar ik in mijn jeugd van hield en waarvan ik nog steeds houd.
Ik kan bij God niet begrijpen hoe iemand van de muziek van de jaren tachtig kan houden. Hoewel, ik begrijp Wouter wel. Wouter is ruim 10 jaar jonger dan ik, dus het is om zo te zeggen zijn jeugdmuziek. Maar hoe iemand van een nummer zoals Private Idaho van de B-52’s kan houden, of koude rillingen kan krijgen van die overgang in English scheme van The Fall (iets zeer normaals, volgens mij) ontgaat mij.
Zulke overgangen vind je bijvoorbeeld ook al in de Missa papae Marcelli van Giovanni Palestrina, een mis die hij in 1562 of 1565 schreef ter herinnering aan paus Marcellus II (die een echte tussenpaus was: hij stierf al na 22 dagen pontificaat, in 1555. Hij was de laatste paus die zijn eigen voornaam behield. Hij was ook een nette, betrouwbare man, maar dat zeggen ze van elke tussenpaus die zo snel al verdwenen is).
Van 1965 tot 1970 had ik pianoles van Peter Rijs, de kerkorganist te Limmen. Pas vijf jaar later (met het uitkomen van het album Blood on the tracks van Bob Dylan, waarop het beste Dylan-nummer Tangled up in blue staat) begon mijn interesse voor Bach, Händel, Corelli, Vivaldi en nog weer later kwamen Tallis, Byrd, Palestrina e tutti quanti.
Ik heb mijn RealPlayer vol staan met werken van deze mensen. Die werken komen allemaal van YouTube, dat — daar heeft Wouter volkomen gelijk in — een goudmijn is voor de muziekliefhebber. Je kunt ook een YouTube-site openen. Ik zal de namen niet noemen van de mensen die op het gebied van de barok- en de oudere klassieke muziek zo’n site hebben (ik weet niet hoe het met de rechten zit). Eén naam kan ik wel noemen omdat zijn site al uit de lucht is: die van de Duitse heer Torben Klaes. Hij heeft me de muziek van Zelenka gegeven. Waarvoor nog grote dank.
Tot slot. Beste gitarist: Jan Akkerman (hij staat met zijn beste nummer in mijn rechterkolom). Beste zanger en zangeres: Andreas Scholl en Emma Kirkby. Beste pianist: Glenn Gould. Van hem een foto.