
- Maar dat was toch een volkomen normale vraag. Beantwoordt u die dus.
- Ja maar, daar spreekt zo’n arrogantie uit! Daar kán ik geen antwoord op geven.
- Dan zal ik de vraag ietsje anders formuleren. Eén. We hebben een oorlog in Tsjaad. Twee. U ging daarmee akkoord. Drie. U gaat naar Amerika. Vier. Uw eigen minister van Buitenlandse Zaken wordt de baas van de NAVO.
- Die volgorde zegt ú. Die volgorde was heel anders.
- Zegt u dan maar hoe de volgorde was.
- Die volgorde komt aan de orde in de commissie die we ingesteld hebben.
- Aha. Maar dat betekent wel dat we die dingen zullen kunnen volgen. Niet?
- De bevindingen van de commissie zullen geheim blijven.
- En de gesprekken die de commissie gaat voeren? Ook geheim?
- Inderdaad, meneer Koelsma.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten