Een oplossing

Sjoerd Harremans, interim-directeur. Leid me maar rond door uw gesticht. Hier is de huiskamer? Ik zie banken, fauteuils, lage tafeltjes. Dat moet er allemaal uit. Goedkope tafels, gewone stoelen, ook zo goedkoop mogelijk. Daar kan ik op zitten, dan kan een schizofreen er ook op zitten, dunkt me.
Je moet het zo óngezellig mogelijk maken, dat is van nu af het beleid. Er wordt niet gerookt, geblowd of gedronken.
Dan kunnen we van deze ruimte hier een ouderwetse kantine maken. Zet er een paar lange tafels in, zet stoelen neer, gewone houten keukenstoelen is mooi genoeg.
De keuken hiernaast houd je ook op z’n allersimpelst. Elke dag een soepje, piepers en wat groente. Dat kunnen de dames en heren schizofrenen door een luik - hier een luik timmeren - aangereikt krijgen.
En daar zie ik vier isoleercellen, separeer 1 tot en met separeer 4, pardon ja. Trek die vier ruimtes bij elkaar, maak daar een middeleeuws folterhol van. Maak het daar donker, maar laat nog net wat gruwelijkheden zien, een uitrektafel, wat schedels, een bijl, noem maar op. Maak het zo erg mogelijk. Stoffig, vet, oud, modderig, wat bloed hier en daar.
Maak een paar foto’s van dat folterhol en plak die foto’s op alle plaatsen waar de cliënten komen. Zet er een tekst onder: ‘Hier worden geen overtredingen gemaakt.’
Voorts moet het personeel in het zwart gekleed gaan, met een zwarte kous over het hoofd. Is dat duidelijk? Want we gaan niet meer separeren of isoleren in dit gesticht, we gaan dreigen.
Want zonder dat gaat de goede naam van deze instelling verloren.