Knipoogje

Ik ben vandaag 55 jaar geworden, gefeliciteerd dus. De buren hebben vanochtend een haag gevormd, dat kunt u zich wel voorstellen, en stonden te zingen van hoera hoezee.
Ik had me, toen ik 45 jaar werd, geen tien jaar meer gegeven. Nu reken ik gewoon door: nog tien jaar.
Ik kan me niet herinneren, een gelukkiger jaar te hebben gehad dan het laatste. Ik heb me nooit eenzaam gevoeld, met de boeken van T.C. Boyle, Georges Perec, Gerrit Krol, Nabokov en Karel van het Reve om me heen. Maar ik heb het afgelopen jaar - nu komt er een liefdesverklaring! - A.S. leren kennen, een vrouw met dezelfde soort gein als ik. We moeten om ongeveer dezelfde dingen lachen (Rita Verdonk bijvoorbeeld), we maken ons kwaad om ongeveer dezelfde dingen. Zo’n mevrouw Tóth gisteravond, die zei dat ze haar goede geld gaf aan nieuwe dingen. Maar wat is er nieuw aan Rita Verdonk? Het is gewoon de oeroude LPF met zijn goede onroerende zaken. Dat blijkt wel uit de boekhouding, zou ik zeggen.
Maar ik ben dus 55 jaar geworden.