Ik ben nog even bezig

Ik bezit sinds 1980 het boek Life of Johnson door James Boswell, in een uitgave van de Oxford University Press. Onderop de cover staat nog Unabridged, en dat klopt wel: het boek telt 1400 pagina’s en doet er nog een kleine 100 pagina’s index bij. Het boek verscheen in 1791 voor het eerst, en was meteen een groot succes.
Waarom het zo’n groot succes was, kunnen we nu niet meer nagaan. Ten eerste is het geen normale biografie. Dat zie je al aan de allereerste zin: ‘To write the Life of him who excelled all mankind in writing the lives of others (...), [who] has been equalled by few in any age, is an arduous, and may be reckoned in me a presumptuous task.’ Het is een hagiografie, en nog wel één van de ergste soort. Er staat niets in het boek dat de nagedachtenis aan de geweldige Samuel zou kunnen bekladden, en werkelijk álles dat tot de glorievolle momenten van Samuel gerekend zou kunnen worden.
In 1755 had Samuel Johnson, samen met acht maten, zijn Dictionary of the English language geschreven, met daarin prachtige dingen als: ‘Oats. A Grain, which in England is generally given to horses, but in Scotland supports the people.’ Dat vermeldt Boswell niet in zijn Life, en hij vermeldt ook niet Johnson’s Gilles de la Tourette-achtige neiging van optreden in het openbaar.
Eigenlijk vermeldt de goede Boswell dus niets in die 1400 pagina’s dat de moeite van het lezen waard zou kunnen maken. Wel vermeldt hij bijvoorbeeld dit:
‘Of this year [1770] I have obtained the following letters:—’ en dan komen er zes of zeven voorbeeldjes van briefschrijverij, waaronder dit:
‘To the Rev. Dr. Joseph Wharton.
Dear Sir,—I am revising my edition of Shakespeare, and remember that I formerly misrepresented your opinion of Lear. Be pleased to write the paragraph as you would have it, and send it. If you have any remarks of your own upon that or any other play, I shall gladly receive them.
Make my compliments to Mrs. Wharton. I sometimes think of wandering for a few days to Winchester, but am apt to delay. I am, Sir, your most humble servant,
Sam. Johnson.’
Als je álles wat de man deed mooi vindt, maar je noemt niet de echt mooie dingen, je noemt uitsluitend de banale, doodgewone dingetjes, en dat in een boek dat 1400 pagina’s telt – dan is er iets mis. Maar ik heb dat boek gekocht, en ik heb er meteen zo’n 400 pagina’s van gelezen, verder ben ik nooit gekomen.
Eens zal ik de tijd vinden om het helemaal te lezen. Van begin tot eind.