Zoek maar wat op

Dat is inderdaad mijn grote tip voor iedereen die wel eens zit met een, zoals ze dat dan noemen, writer’s block. Ze weten zelf ook wel dat dat block helemaal niet echt is, niet bestaat - maar vooruit. Het moet een naam hebben. Een writer’s block is eenvoudig dat je niet weet hoe je verder moet schrijven. Je bent bijvoorbeeld bezig aan een boek over twee mensen, waarvan de één een betrekkelijk slecht mens is, en de ander een betrekkelijk goed mens. Mijn advies is dan altijd: laat die betrekkelijk goede mens maar vallen, dan krijg je altijd een beter boek dan andersom.
Hetzelfde doet zich voor bij het blogschrijven. Bij het blogschrijven zoals ik het doe: minstens één stukje per dag. Ik begin me om 00.00 uur - elke dag weer - al zorgen te maken: hoe krijg ik een aardig stukje voor elkaar.
Daar zijn uiteraard ook trainers voor. De heer Gerard Verwellens: ‘Men moet zich geen zorgen maken. Dat is het eerste.’
De heer Verwellens is oprichter van het centrum De Spraakwaterval te Egmond aan Zee. Ik laat hem nu verder aan het woord.
‘In de professionele omgeving moet men zijn woordje kunnen doen. Op kantoor bijvoorbeeld, ja? Daar is het de omgeving voor! Dus daar doe je je woordje ook! Daar zeg je bijvoorbeeld: het is helaas onmogelijk dat we deze crisis nu oplossen. Een boekhoudcrisis, een marketingcrisis, whatever. Ja?
Ik was bijvoorbeeld laatst betrokken bij een geval in een financiële instelling waar men niet meer wist of emirates vertaald moest kunnen worden in emiraten. Hele vergáderingen gingen over die kwestie. Dan zou ik zeggen: kies toch voor kalifaten, en ga gewoon door met je werk!’

Maar eigenlijk zijn het gewoon die mooie plaatjes van bijvoorbeeld Shorpy Photo Archive die me soms op een idee brengen.