Niet meer douchen

En dan hebben we hier meneer Van der Velden. Meneer Van der Velden, u doucht niet meer?
‘Ik ben nog even bezig. Broodje kabeljauw.’
Dat is goed, dan zal ik eerst het publiek bezig houden met uw recordpoging. Kunt u rustig dooreten. We spreken over vrijdag 5 juni 1964, de dag dat de Beatles in Nederland kwamen. U weet het nog wel: een concert in Blokker, een rondvaart door Amsterdam, mensen sprongen de gracht in om maar dichtbij hun pophelden te zijn. En één van die mensen was Gert van der Velden. Hij besloot toen ook nooit meer te douchen.
‘Inderdaad!’
Inderdaad zegt hij. En hij wil, na 44 jaar geen douchekop meer gezien te hebben, wel eens in het Guinness Book of Records staan. Dat wilt u toch?
‘Wa!’
Eet u rustig door. Maar dat Guinness Book zegt geen bewijzen te hebben voor dit allemachtige record! Gódverdomme, wat stinkt het hier! Zet even een paar deuren tegenover elkaar open, alsjeblieft.
‘Broodje is op.’
Maar u heeft nog stukjes vis in uw baard hangen, meneer Van der Velden. Dames en heren, willen wij het record van de heer Van der Velden in het Guinness Book of Records hebben, ja of nee?
(Algemeen ja-geroep.)
Dat lijkt me wel duidelijk. We hebben een fotograaf bereid gevonden een foto van u te maken, meneer Van der Velden. Wilt u even gaan staan? Jakkes, wat een stank! Zo, foto is gemaakt. Dank u wel. Dan sturen wij die foto op naar het Guinness – Jézus man, wat een vuilnisbelt!