Je leeft, dus je mokt.Dit is het leefpatroon van een zeer grote groep Nederlanders. De zeurpieten, de zeikerds, de Wilders-stemmers. De mensen voor wie het leven nooit goed is of is geweest. Nederlanders zou ik ze willen noemen. Mijn landgenoten zijn het niet.
Je leeft, dus je jokt.
Volgens populaire psychologieboeken uit de jaren zeventig en tachtig jokt elk mens tien keer per dag. Ik ben zelf natuurlijk niet geheel jokvrij, maar tien keer per dag? Grote onzin, dat verhaal.
Je leeft, dus je fokt.
Dit zal de katholieken van vroeger en de mohammedanen van nu bekend in de oren klinken.
Je leeft, dus je dokt.
Want je bent schuldig. Zeggen de protestanten. Ik zeg: schuldig aan wie, aan wat, waarom in godsnaam? Leef!
Je leeft, dus je rockt.
Eventueel met een luchtgitaar.
Je leeft, dus je sjokt.
Dit zijn de depressievelingen en de neuroten. Tot deze groep heb ik behoord. Maar ik hoor nu tot deze laatste groep:
Je leeft, dus je gokt.
Deze groep van mensen zegt eenvoudig: je leeft, dus je sterft. Maar aan dat sterven wordt niet gedacht. Ook aan ziek worden of ziek zijn wordt niet teveel aandacht besteed. De mensen van deze groep gokken gewoon dat ze tijdens hun leven af en toe iets moois of iets aardigs of iets nuttigs kunnen doen.
Het plaatje is van Galilei op zijn sterfbed. Galilei heeft ook (goed) gegokt.
Posts
Als je alle leugentjes om bestwil of de leugentjes om de goede vrede te bewaren bij elkaar optelt kom je denk ik wel aan dat aantal van 10 per dag.
BeantwoordenVerwijderen'Leuk je ontmoet te hebben.'
'Wat een gezellig feest!'
'Nee hoor, u stoort me helemaal niet.'
Daar heb je wel gelijk in. Als je deze reeks van drie leugentjes neemt:
BeantwoordenVerwijderen‘Hoe gaat het?’
‘Goed.’
‘Mooi!’
(waarbij de eerste een leugen van interesse is), dan kom je inderdaad wel aan tien leugentjes per dag. Ik weet niet of de schrijvers van zulke boeken ook zulke leugentjes meenamen in hun berekeningen. Ik heb zulke boeken nooit gelezen.