Wie loopt waar?

Goedemiddag, beminde parochianen. Hier is uw kapelaan weer met nieuws uit de Onafhankelijk Katholieke parochie te Egmond aan Zee.
Gaat het goed met onze gemeente? Het gaat bovenmatig goed!
Maar dit wordt een verhaal over de dwaalwegen des heren dienstmakkers, zij die angstig en vertoornd rondlopen met de ziel Gods onder hun okselvocht. Je kunt ook beter gewoon Onafhankelijk Katholiek worden, zeg ik altijd, want dan zweet je minder.
U weet dat wij eens in de maand een oecumenische dienst houden in onze kerk. We hebben al diensten gehad met een Doopsgezinde dominee, met een Hindoe uit India, een Soefi uit Wassenaar, met een Mohammedaan uit Ammerstraal. Zo hadden wij afgelopen zondagochtend een dienst met een Bännistische prediker, Gerardus van Voorschoten uit Egmond-Binnen. Een zeer gelovig mens, leek het op het eerst.
We doen het altijd zo: een stukje Onafhankelijk Katholiek, een stukje andersgelovig, een stukje Onafhankelijk Katholiek enzovoorts. En aan het eind mag de andersgelovige een preek houden, waarbij ik gewoon naast het altaar zit en aan de mensen met armgebaren (‘Zou dit nu wel kloppen’ enzovoorts) duidelijk maak waar de feilen zitten in het betoog van de oecumenische wederspreker.
Afijn, de dienst gaat heel goed. Bänn is een voortreffelijke god, maar onze drie goden zijn ook niet misselijk, en zij zijn tenminste met z’n drieën. Man, vrouw, kind, de Heilige Familie. U kent het wel. Hoeksteen van de samenleving. Meneer Van Voorschoten klimt de preekstoel op en begint aan zijn preek. Die preek begint heel aannemelijk, al maak ik af en toe gebaren waaruit blijkt dat ik zijn stellingen betwijfel.
En opeens houdt hij op met preken. Hij stopt met praten. Hij wacht zeker ergens op, dacht ik. Wel een minuut stilte. Van Voorschoten kijkt de kerk in, van links naar rechts, en van rechts naar links. Zijn laatste woorden waren geweest: ‘Al schieten ze me dood!’
En ja hoor! De kerkdeur gaat open en vier mannen, gemaskerd, komen de kerk binnen en schieten met wat losse flodders op Van Voorschoten, die zogenaamd dood neervalt.
Wat de vier niet doorhadden is dat de Derpers wel wat gewend zijn. De vier werden overmeesterd (het waren de heren Geelvinck, De Beurs, Kaandorp en Grootjes, allen uit Egmond-Binnen) en tot een verklaring gedwongen. Uit die verklaring bleek dat het een actie was om een martelaar te maken van Van Voorschoten, de Bännist.
Ook dat is niet gelukt uiteraard, want ik ging snel de preekstoel op, waar Van Voorschoten zat weggedoken onder de lessenaar. Ik haalde hem aan zijn nekharen overeind, zegende hem en begon hard te lachen. De gemeente lachte mee. We gaan er geen politiewerk van maken, Bänn staat zo al in zijn hemd.