Toen was mijn liefde wel voorbij

Ik heb altijd gehouden van het land dat ons Marilyn Monroe bracht, de mooiste vrouw van de wereld. Ook de jazz en de blues konden ermee door.
Er is wel wat veranderd.
Ik loop wat gebieden na. De literatuur. Noem eens tien Amerikaanse schrijvers die u de moeite waard vindt. Het zal u moeilijk vallen er tien te noemen, terwijl het in het geheel geen probleem is vijftig of honderd Europese schrijvers te noemen. Amerikaanse dichters? Die bestaan niet.
De beeldende kunst. Ook beeldende kunstenaars zijn zeer dun gezaaid in Amerika. Met de muziek is het ook alweer slecht gesteld, tenzij u voorgeeft te houden van die afschuwelijke rap of van Madonna.
Over film weet ik niets, maar ik weet wel dat Amerikaanse films behoren tot de kinderachtigste, futielste, meest modieuze rotzooi die er op dit gebied is voortgebracht.
Kinderachtig en modieus, inderdaad, dat zijn de kenmerken van de Amerikaanse cultuur. Men denkt daar dat produkten die kinderachtig en modieus zijn, goed geld opleveren. En misschien doen ze dat ook wel, maar niet in huize Hoogeboom.
Mutya Buena is, meen ik, de naam van het meisje op de foto. Ze heeft een hitje gehad het afgelopen jaar. Ze wordt daar, borsten vooruit, als een mooie vrouw gezien. In huize Hoogeboom wordt ze gezien als een opgepimpt wezentje.