Posts tonen met het label Geert Wilders. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Geert Wilders. Alle posts tonen

woensdag 24 juni 2009

Maar niets hielp. De grote woede!

Zoals één van mijn grootste fans het al zei (in een private communicatie): je moet stoppen met praten over Wilders en over de politiek, want wat je daarover zegt is obligaat.
Grrh. Dat was mijn eerste reactie. Maar hij heeft wel gelijk.
Daarom vertel ik u nu iets over de jónge Geert. Venlo, in die jaren, was een oord waar men de vrijheid groot schreef. Je pikte zo nu en dan eens iets, je smokkelde dan eens iets. Ach, u weet wel wat er soms gebeurde.
Er was toen een smokkelbende van, ik meen, Turken, Limburgers en Marokkanen, die uit waren op zekere kwaliteitsartikelen van de Nederlandse industrie. Schoenen, bontjes, noem maar op. Ik spreek over de jaren tachtig.
Dat waren overigens de jaren voordat Geert zich blond begon te vertonen!
Ik heb zekere aanwijzingen dat Geert zich schuldig heeft gemaakt aan, laat ik maar zeggen, rare transacties met landen als Saoudi Arabië. Iran.
Ik verwacht dan ook zijn dirécte afwijzing van de regimes daar.

P.S. Hier ziet u wat er kan gebeuren als je een goed advies in de wind slaat: een uitermate slecht stukje. Terwijl er zoveel materiaal klaar lag om te gebruiken: neem alleen maar de wijze waarop de PvdA zo vrindelijk onze premier in het zadel heeft gehouden bij die Catshuisbrand.

dinsdag 16 juni 2009

Dat gedrag heb ik ook daarna volgehouden

Ik werd vandaag voorgeleid, of hoe heet het, aangehouden door de politie. Niet door de gemeentelijke politie, maar door twee agenten van de Alkmaarse politie. Ze zeiden ook hun namen: Gert van der Dreef en Jan Doorneweerd. Politie Alkmaar, zeiden ze, wilt u instappen?
Ik had wel de hele dag de filmpjes over Iran zitten volgen, maar ik stapte gewoon in. Ze lieten me ook gewoon het internet afsluiten enzovoorts, het waren beleefde politieagenten.
Wat kon mij gebeuren? Ik probeerde me te herinneren wat ik de afgelopen vijf jaren zoal fout had gedaan. Er kon mij niets gebeuren.
Met de officier van justitie te Alkmaar ontspon zich echter het volgende gesprek.
- U bent?
- Engelbertus Johannes Maria Hoogeboom.
- Geboren?
- Op 24 september 1953.
- Te?
- Limmen.
- Dan bent u dus?
- 55 jaren oud.
- Geboren te Limmen, zeg je!
- Zegt u, mijnheer.
- Dan bent u de meneer die wij zoeken, heer Hoogeboom!
- Waarvoor, als ik u mag vragen?
- Wel! Voor de aantekeningen die u heeft gemaakt tegen onze heer Wilders!
- O! Ik wist niet dat dat niet mocht, meneer.
- Dat is inderdaad niet toegestaan!
- En waaróm...
- Dat is niet langer toegestaan! Basta.
- Op grond van welke regel uit de grondwet?
- De precieze regels ken ik niet, maar het is niet langer toegestaan kritiek uit te oefenen op een parlementariër zoals de heer Wilders.
- De heer Wilders voelt zich daardoor bedreigd?
- Ja!
- Dat is toch jammer!

donderdag 11 juni 2009

Mensen die voor een God knielen verschillen in niets van mensen die voor Hitler knielden

De mensen die vóór Hitler waren, knielden natuurlijk niet voor hem, maar staken ferm hun rechter hand op. Daar reageerde Hitler dan op door flauwtjes een rechterhand omhoog te doen. Zo van: ik heb jullie wel gehoord, mensen.
Het zijn dezelfde rituelen als bij de christenen of de moslims of de joden of welke andere gelovigen ook. Daar is een God, en we hopen en verwachten dat die God iets voor ons zal doen. Dus staken al die moffen hun rechterarm ferm omhoog, Heil Hitler zeggende.
Hetzelfde hadden de vroegere communisten overal ter wereld. Die hadden een blind vertrouwen in Stalin.
Uit het feit dat ik zonet die drie godsdiensten noemde (drie godsdiensten uit de vele die er bestaan), kun je al constateren dat geen van die godsdiensten het bij het rechte eind kan hebben. Als Jezus het bij het rechte eind had, dan heeft Mohammed of een van die Indusgoden het niet bij het rechte eind. En omgekeerd. Wetenschappelijk is nooit geconstateerd dat Jezus of Allah of Boeddha het bij het rechte eind hadden.
U kunt dan nog, gelovig als u bent, tegenwerpen: het geloof is niet wetenschappelijk te bewijzen, het geloof is een gevoel. Daarop zeg ik: alles is wetenschappelijk. De hele wereld is wetenschappelijk. En er valt niet te bewijzen dat bijvoorbeeld Allah bestaat of bestaan heeft, ooit.
Uit dat niet-bewijsbare zou je kunnen concluderen: ik geloof nergens meer in. Tenzij het bewezen is.
U mag natuurlijk best geloven dat God er was of is, of dat Jomanda gelijk heeft dat u geen borstkanker heeft, u mag best een steen aan een ketting dragen en geloven dat die steen u tegen allerlei onheil zal beschermen.
Zo geloof ik bijvoorbeeld, hoewel ik er geen bewijs voor heb, dat die studenten en arbeiders op het Plein van de Hemelse Vrede twintig jaar geleden, gek geworden zijn. Teveel gegokt hebben, met het gelijk aan hun zijde. Ze hadden moeten stoppen met die demonstraties, vertegenwoordigers met de regering moeten laten praten enzovoorts.
Zo geloof ik ook, zonder enig bewijs, dat Geert W. geen nieuwe Hitler is. Hij doet wel alsof hij het is, maar dat maakt geen indruk. Hij haalt wel geld op in Amerika enzovoorts, en zijn volgers gaan wel naar Tibet, pardon, naar Israel om daar contact te zoeken met de meest rechtse elementen — dat maakt hem nog tot geen nieuw Hitlertje.
Veel zou kunnen worden verholpen door goed onderwijs, geloof ik. Het wordt weer tijd voor een nieuwe schoolstrijd. Geen islamitische, geen katholieke, geen christelijke scholen meer. U krijgt alleen geld als u uw kinderen het ABC leert.

woensdag 10 juni 2009

Er moest een baantje gevonden worden

Ja, jongen. In 1946 waren we net vrij en ik dacht: wat moet ik nou met mijn leven. Ik had in de oorlog allerlei dingen meegemaakt, waar ik nu niet meer over wil spreken, een paar moffen neergeschoten en zo. Maar wat moet je dán? Er waren geen moffen meer die je kon neerschieten. Er waren ook geen NSB’ers meer.
Dus ik ging op een dag met de trein naar Heidelberg, waar ze natuurlijk wel waren. Ik had mijn geweer bij me. Maar ik zag wel dat het onzin was om er op los te schieten, dus ik ging weer terug.
Ik ben bij de wegen- en bruggenwederopbouw gegaan. Ik heb me nuttig gemaakt. Als schrijver, heette dat. Je wilt weten wat een schrijver deed? Een schrijver was als het ware het contact tussen de architect van de brug en de bouwers van de brug. Tussen de hoofdofficieren en de soldaten, om het zo maar te zeggen. Zo’n hotemetoot wist bijvoorbeeld niet wáár een pilon gestut moest worden, en dat wist ik wel. Waar welke soort klinknagel het beste in gedreven kon worden. Noem maar op.
Zo is langzamerhand de oorlog uit me verdwenen, kan ik wel zeggen. Post-traumatiologische stressindrukken of zo heb ik niet gehad, nee.
Ik heb altijd de politiek goed in de gaten gehouden, dat wel. Zo’n boer Koekoek was een heel verkeerd iemand. Een foute man. Dat is later ook wel gebleken, hè.
En later kreeg je allerlei mensen die op hun rozenbed knielden, om het zo maar te zeggen in mijn beste Edens accent, nietwaar. Dat soort mensen, daar heb je niets aan. Geloof mij maar, jongen. Mensen die voor een God knielen verschillen in niets van mensen die voor Hitler knielden.
Later kreeg je Janmaat natuurlijk. Ik was al wat ouder geworden, en ik vond hem niet gevaarlijk. Een dom wezen was het volgens mij. Kwam hij op de tv met zijn lelijke vrouw en met die pot bloemen, dan dacht ik: laat hem maar lullen.
Weer wat later kwam Pimmeke Fortuyn, die had zijn achternaam tegen. Werd ook afgeknald. Een zorg minder, hoewel hij wel een paar normale dingen zei.
En nu hebben we dus Geert W., zoals ik hem maar zal noemen. Is hij gevaarlijk? Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet. Dat zal nog moeten blijken, jongen. Ik ben wat ouder geworden, en het is geen oorlog meer.

zaterdag 6 juni 2009

Dit was de laatste keer dat ik de naam Wilders heb genoemd

Helaas! Ik ben in contact gekomen met de heer Jacques Vertaaken Wilders, die mij het volgende vertelde.
‘Wij van de Vertaaken Wildersen hebben grote last van het achterste deel van onze naam. Er zijn al ruiten ingegooid enzovoorts, op ons bedrijfspand. Keuren wij zeer af, natuurlijk. U kent Vertaaken Wilders als de makers van de koplampen van de Volkswagen, de VW. Uitstekende koplampen overigens. Maar wij hebben nu grote moeite met het achterste deel van onze naam.
Maar het is onze naam, en die naam gaan wij niet veranderen door zulke incidenten. Wie ook de ruiteningooiers zijn geweest. Volgens mij zijn het onnadenkende lieden geweest, die weinig kennis bezitten over het adelsboek, want daarin komen de Vertaaken Wildersen ook voor, onder de V.
Wat wij vinden van de heer Wilders? Wel. Laat ik het zo zeggen: een islamitische koplamp bestaat volgens mij niet. En verder heeft de heer Wilders — geen familie, gelukkig niet — geen programmapunten. De heer Wilders is zo ongeveer de VVD verder. Met het anti-islamisme erbij. En bij de VVD voelen wij van de Vertaaken Wildersen ons niet zo thuis. Wij zijn altijd liberaal geweest, maar vooral sociaal. Meneer Wilders wil bijvoorbeeld het minimumloon afschaffen, en dat vinden wij een dom standpunt. Ja, daar hoort u het eens van een werkgever!
Maar dat sommige groeperingen in de samenleving nu onze ramen ingooien, dat is wel lastig. Laten ze dat doen bij de Wildersen. Dat wil zeggen: bij de heer Wilders, en bij niemand anders.
Overigens. Laten ze eens stoppen met die waanzinnige bewaking van de heer Wilders. Dat is echt nergens voor nodig, en kost de samenleving tonnen ’s jaars. Dat beetje bedreiging, dat kan hij toch zelf wel aan? Ook die blondering staat ons tegen.’

vrijdag 5 juni 2009

We zullen zien of het wat heeft uitgemaakt

Helaas heeft de PVO van Geert Wilders gewonnen. Dat is jammer, maar het is niet anders. Hij heeft zijn meeste kiezers gehaald onder de ouder dan 50-jarige mannen, die roken. Ze zullen dus vanzelf snel uitsterven.
Hij zei tijdens het verhitte debat: jullie, CDA en PvdA, moeten direct opstappen, de biezen pakken, een ander baantje gaan zoeken. Dat is op basis van de uitkomsten al niet goed voor te stellen. De PVO zou, als het landelijke verkiezingen zouden zijn geweest, met een opkomst van bijvoorbeeld 80%, bijvoorbeeld 30 zetels in de Tweede Kamer hebben behaald. Met de rest (het CDA en de VVD) samen zouden ze geen meerderheid gehaald hebben. Die meerderheid zullen ze ook nooit halen, want de mensen weten wel: met de NSB kun je niet regeren.
Dus ze maken één keer een geweldige verkiezingsklap. Daarna is het over, dann sprengt es. We leven namelijk niet in de Weimar republiek in de jaren twintig en dertig van alweer de vorige eeuw. Toen lukte het Wilders’ grote voorbeeld, Adolf Hitler. We leven in de 21ste eeuw en in Nederland.
Ondertussen blijft de grote vraag: hoe moet je omgaan met de mensen die in Wilders geloven? Die denken dat wat hij zegt hout snijdt?
Ik zou zeggen: informeert u eens bij uw broers en zwagers. Zijn daar Wilders-aanhangers onder? Zo nee, gefeliciteerd. Zo ja, mijd ze in den vervolge. Ga ook niet met ze in discussie, want die verliest u, elke keer, omdat ze aankomen met een incident in Gouda of Rotterdam of Utrecht. Vreselijke schandalen, dat bent u met ze eens, maar uw eigen oplossingen gaan iets verder dan het schieten in de knieën van Marokkaanse pubertjes.
Dit was de laatste keer dat ik de naam Wilders heb genoemd.

vrijdag 22 mei 2009

Incorrecte mededelingen

- Er zijn verschillende meldingen binnengekomen.
- Dat zal wel, ja. Ook een melding van die buurman daar.
- Maar wat is uw melding, meneer?
- Het is een aanslag van de Marokkanen.
- Welke Marokkanen? Hoeveel Marokkanen? Wie?
- Wie, dat weet ik natuurlijk niet.
- Hoe zagen ze er dan uit, meneer?
- Tja, Marokkaans natuurlijk. Zwart haar, gemene ogen. Marokkaans uiterlijk.
- Hoeveel Marokkanen wonen er in uw gemeente, meneer?
- Ik ben blij dat wij in onze gemeente weinig buitenlanders hebben. Ik ken geen Marokkanen.
- Maar u herkent ze wel.
- Tuurlijk. Van de tv. Die hangjongeren.
- En die heeft u hier gezien.
- Nee, ik stond in mijn voortuin en toen kwam die klap. In mijn áchtertuin had ik het kunnen zien, maar daar liep ik dus naar toe.
- Op welke partij stemt u dus?
- Geert Wilders!

maandag 9 februari 2009

Mijn stukje van gisteren

Mijn stukje van gisteren leverde een reactie van Uspace op, waarin één van de weinige leesbare zinnen deze was:
Geert Wilders is een held verspreiding van de pijnlijke waarheid. Hij moet beschermd worden!
Laat ik, bij hoge uitzondering, eens zeggen wat ik daarvan vind.
Je kunt in die kringen, begrijp ik, al een held zijn als je een pijnlijke waarheid verspreidt. Als je bijvoorbeeld de pijnlijke waarheid verspreidt dat schizofrenie een niet te genezen ziekte is, dan ben je een held. Of: als je bijvoorbeeld Hitler heet en je verspreidt de pijnlijke waarheid dat alles wat er in de wereld verkeerd draait, komt door de aanwezigheid van joden - dan is Hitler ook een held.
Ik heb een ander idee over het begrip ‘held’.
Met die pijnlijke waarheid heb ik ook een probleem. GW’s punt is: er zitten in Nederland teveel moslims. En moslims, dat weet u, die rusten niet voordat ze ons een sharia hebben opgelegd.
Dat kun je vinden, ja. Ik zou me ook heel goed kunnen voorstellen dat je vindt dat er in Nederland teveel christenen zitten.
Ieder verkondigt zijn eigen waarheid, zo gaat het nu eenmaal, en als je iets maar drie keer roept, zijn er altijd goedgelovigen die zullen zeggen dat wat er gezegd is, een pijnlijke waarheid is.
Het vreemdste van die Uspace-zin zijn de laatste vier woorden: hij moet beschermd worden! Waarom? Hij was toch een held?
(Ik heb die reactie van Uspace trouwens verwijderd: ik wens geen forum van politieke waarheden te worden. Die reactie was overigens zo wezenloos en in zulk slecht Nederlands gesteld, dat ook dat alleen al een reden voor verwijdering was. Ik ging bijvoorbeeld eens kijken naar het blog van de afzender. Daar stond een banner Banned in Red China, rechtsboven. Dat is me te kinderachtig voor woorden. Overigens: hier is de kinderachtigheid.)