
Ik ben, door een hersenziekte waaraan ik lijd: heimwee, een slecht reiziger. Ik voel me veilig binnen het gebied dat begrensd wordt door de plaatsen Beverwijk, Uitgeest, Alkmaar en Bergen. Daarbuiten kom ik nauwelijks. Nog veiliger is natuurlijk Egmond aan Zee, en het állerveiligst voel ik mij als ik thuis ben.
Maar soms moet je alle gevaren trotseren die maar te trotseren zijn: ik ga 10 december a.s. naar de presentatie van de eerste twee delen van het Verzameld Werk van
Karel van het Reve. Die presentatie zal te Amsterdam worden gehouden, op een adres dat ik wel ken, maar waarvan ik niet zeker weet of ik het hier mag noemen. Te Amsterdam dus.
Voor een gemiddeld mens is dat een wissewasje. Nietwaar, je gaat per trein naar Amsterdam, en in Amsterdam pak je een tram. Kunstje van niets.
Voor mij niet.
Het zal wel trillen en zweten worden, maar ik prijs me gelukkig dat Alice meegaat. Zij zal me van mijn heimwee verlossen. Kan ik eindelijk
Wouter eens in levenden lijve ontmoeten, want hij zal ook bij die presentatie aanwezig zijn.
(O ja, Wouter. Ik mis in je blogroll de site van je vrouw
Carla en de even grandioze site over het
vertalen.)