Het is zondagmiddag en we bevinden ons, wandelend, langs de Noordvaart te Dirkswoud. Er staat geen wind en het water klotst dus niet, maar gulpt vriendelijk tegen de oever. Aan de overkant: drassig weiland met een koe of tien twintig. Ze herkauwen kalmpjes liggend, bij de bosschages nabij boer Barks boerderij. Wat het weer betreft: het is goed weer vanmiddag! Het motregent nu eens niet, de zon schijnt en het is twaalf, dertien graden. Het is zulk fantastisch voorjaarsweer dat tientallen Dirkswoudenaren zich wandelend voortbewegen langs de Noordvaart.Daar is bijvoorbeeld Karin Klaver, die cassière is bij de supermarkt van Dirkswoud.
‘Dag, Karin!’ zeggen wij.
‘Dag, dief!’ glimlacht zij terug.
Ze refereert aan een akkefietje dat wij eens hadden in de supermarkt. Wij zijn de directeur van De Toendra, het dorpsmuseum van Dirkswoud — Jan Spekstra, aangenaam! — en wij gingen koffie kopen in de supermarkt. Koffie kopen wij voor het hele jaar, die slaan wij op in de koffiekamer en zo zitten wij nooit zónder.
Ik had dus een winkelkarretje vol pakken koffie, en ik leg één pak koffie op de transportband voor Karins kassa, willende zeggen: ‘Hiervan 52.’ Zodat zij 52 maal, enzovoorts.
Op dat moment echter werd ik onwel. Ik viel over mijn winkelkarretje heen, raakte bewusteloos en het volgende dat ik mij herinner was de mond van mevrouw De Gruijter, die probeerde mij weer bij te brengen door middel van mond op mond beademing.
In de consternatie die ontstaan was, had Karin mij slechts een bedrag voor één pak koffie berekend. Dat rekende ik af, met een wazige blik, en ik rijd mijn winkelkarretje naar De Toendra, die tegenover de supermarkt gelegen is.
Halverwege hoor ik echter: ‘Houdt de dief!’
Enfin. Zo maakt men wat mee. Wat een heerlijke middag is het nu.
Posts
Ben, wilt u geloven dat het mij dankzij dit verhaal te binnen schoot dat ik een paar uur geleden een kop koffie had gezet en dat die nog steeds op het warmhoudplaatje stond te wachten?! Smaakt nog prima trouwens.
BeantwoordenVerwijderenDat wil ik geloven, ja. Het is echt zo’n zondagmiddag om eens een aardig verhaal te vertellen. Wat u ook heeft gedaan, Paddy: uw verhaal over Geert Wilders is een meesterstuk! Ik moet eigenlijk zeggen: wéér een meesterstuk. Logisch dat je tijdens het schrijven je koffie vergeet.
BeantwoordenVerwijderenLang leve Panzerfaust!
Wij zijn de directeur van De Toendra.
BeantwoordenVerwijderenKoninklijk meervoud of MPS ten gevolge van de val over het winkelkarretje?
Een soort koninklijk meervoud, ja. Het leek me leuk om het zo te schrijven, in dit geval.
BeantwoordenVerwijderenDat het niet per ongeluk was besef ik maar al te goed, jou kennende.
BeantwoordenVerwijderenNee, per ongeluk gaat dat niet natuurlijk. Ik stel me zo’n Jan Spekstra voor als een deftigdoend mannetje, directeur van het dorpsmuseum (dat veel lijkt op het Egmonds Museum). Toen ik hem eenmaal had, moest hem iets héél kleins, iets zéér stompzinnigs overkomen zijn.
BeantwoordenVerwijderenDat kleine, stompzinnige overkomt hem ook in het stukje, op de plaats waar hij van ‘wij’ op ‘ik’ overstapt.
Die dingen gebeuren. Toen ik klein was, heb ik heel lang gedacht dat de uitdrukking 'houten dief' was.
BeantwoordenVerwijderenHouten dief! Verdomd ja. Maar dat soort dingen denk je als je het hoort in een film of op de tv. In het echt zul je nooit iemand horen roepen: Houdt de dief!
BeantwoordenVerwijderenIn het echt roepen de mensen: Daar gaat ie! Bijvoorbeeld.
Het is eigenlijk een literaire term, dat Houdt de dief.
Hey verdomd, heb ik gisteren toch eventjes in naam van mijn lief een reactie achter gelaten. Want dat van die houten dief, dat dacht ik een heel lange tijd.
BeantwoordenVerwijderenIk vind 'houdt de dief' wel bruikbaar hoor, in het dagelijks leven. Tenminste, voor momenten dat je beroofd wordt. Als je zegt 'Daar gaat ie!', dan weten mensen toch niet waar het om draait. Als je zegt 'Houdt de dief', dan voelen mensen zich eerder verplicht om iets te doen, de dief tegen te houden bijvoorbeeld. De meeste mensen zullen wel iets zeggen als: 'Stop die teringlijer.' Of 'Blijf staan, klootzak.'
Ik had het overigens, denk ik, nooit in het echt gehoord. Inderdaad, van de tv waarschijnlijk. Of van een film. Of voorgelezen gekregen. Typische Dick Trom-taal. Of Annie M.G. Schmidt. Ik dacht vroeger ook dat wij elke week langs de Torteltuin liepen, als wij naar de grote stad gingen. Hoewel, zo groot was die stad niet. Maar daar was dus een braakliggend stukje grond, achter een bouwval, en dat stukje grond was helemaal dichtgegroeid. Dat moest wel de Torteltuin zijn, dezelfde als in Pluk uit de Petteflat.
BeantwoordenVerwijderenHoudt den dief! lijkt mij een term die je in boeken als Camera Obscura van Nicolaas Beets, dus in het midden van de 19e eeuw, voor het eerst zult tegenkomen. Niet in het eggie. Dan zeggen de mensen ofwel niets (door de handigheid van de straatrover merken ze niets) ofwel zoiets als Hé, klootzak!
BeantwoordenVerwijderen