Ik vind dat een verlies

Ik vind het jammer als ik een dag niet geschreven heb. Je moet elke dag iets schrijven, vind ik. Ook als je een dag, zoals vandaag, een computercrash hebt gehad. Niets werkte meer vanochtend. Maar vanavond deed hij het zomaar weer.
Waar het door komt, zou ik niet kunnen zeggen. Misschien heb ik morgenochtend weer een crash.
Ik zou nog kunnen mededelen dat mijn http-poort 80, mijn https-poort 443 en mijn ftp-poort 21 moeilijkheden ondervonden, dat wil zeggen: niet werkten.
Misschien is er onder de lezers iemand die zegt: dat probleem moet je zus en zo oplossen.
Morgen moet ik in elk geval wat teksten voor het Verzameld Werk van Karel van het Reve tikken, het zijn er niet zoveel, ik krijg dat wel af morgen en kan dat zo digitaal versturen, dan kunnen ze dat dinsdag (na Pasen) verwerken.
Ik moet wel Lieneke Frerichs, redactrice van dat VW, nog even mailen. Ik heb haar vanochtend een briefje gestuurd: Sorry, maar ik heb een computercrash. Bid voor mij, of nee, doe dat maar niet, vlóek maar voor mij de hemel in, dat helpt beter!
Dat briefje krijgt ze morgen. Ze hoeft dus niet te vloeken, dat moet ik haar zeggen.
Toch heeft zich vanavond een wonder afgespeeld, waar men zich iets bij af zou kunnen vragen: een computer die een hele dag niets doet, doet het zomaar weer. Het zal vast komen doordat mijn stukjes altijd zo godsvruchtig zijn geweest. God heeft gedacht: zo’n computer moeten we niet stuk gaan maken!