Natuurlijk kómt het wel eens voor

Vanochtend was ik teksten aan het corrigeren die getikt waren voor Deel IV van het Verzameld Werk van Karel van het Reve. De Delen I en II zijn in december verschenen bij Uitgeverij Van Oorschot, maar dat wist u al.
Tot die teksten behoorde Zo gaat dat in Rusland, een recensie van KvhR die in 1977 in Het Parool was verschenen over De merkwaardige lotgevallen van soldaat Ivan Tsjonkin, het boek van Vladimir Vojnovitsj.
Ik heb dat boek gelezen indertijd en het was een prachtig boek. KvhR vraagt zich in die recensie bijvoorbeeld af of een lezer iets van de Sovjet Unie komt te weten bij het lezen van een klucht, een satire, een schelmenroman. Hij zegt terecht: ja. Hij noemt als voorbeeld het bewaken van dat vliegtuig door de domme Ivan Tsjonkin. Het is niet de domheid van Ivan Tsjonkin, maar dat bewaken zelf dat je duidelijk maakt dat het verhaal absoluut niet in Nederland of in Duitsland of Engeland speelt. In kapitalistische landen worden een stuk of tien dingen bewaakt: de Tweede Kamer, het paleis van de koningin en nog zo een paar dingen. In landen als de Sovjet Unie wordt alles bewaakt. En nog steeds gaat het daar een beetje zo.
In die recensie vertelt KvhR dat Tsjonkin terecht komt bij Njoera met haar koe Krasavka, die even later in de recensie Krasovka wordt genoemd. Ik wist uit mijn hoofd ook niet meer hoe die koe heette, en ik had het boek ooit uitgeleend aan een goede kennis, ongetwijfeld, maar teruggegeven heeft hij het boek nooit. Dus het internet op om te zoeken of het Krasovka of Krasavka moest zijn. Ik kon niets vinden, dat komt wel eens voor.
Toen dacht ik: Wouter van den Berg kan ik mailen. Die spreekt Russisch en die kent bovendien vast dat boek. Wouter doet bovendien het register van de delen van het Verzameld Werk van KvhR. En al na zeer korte tijd mailde Wouter mij terug: Krasovka!
Pas om kwart voor zes vanmiddag ontving ik weer een mail van hem: Sorry, Krasavka! And that’s final.