Een homoseksuele onderwjizer

Ik kreeg vanmiddag een telefoontje.
- Met Ben Hoogeboom.
- Met Jacobine Geel!
- Wie?
- Jacobine Geel, meneer.
- O ja, ik herken uw stem, mevrouw Van Geel.
- Geel is de naam, meneer.
- Pardon. Ik had uw naam verkeerd genoemd. Het moet zijn: Jacobien Geel, dus.
- Inderdaad. Zo had het gemoeten, meneer!
- Wat jammer dat u tegenover die homoseksuele onderwijzer zat. Vond ik, mevrouw Van. Mevrouw Geel.
- Vond u mij daar niet op mijn plaats, wilt u zeggen?
-Geenszins, mevrouw Van Geel!
- Mevrouw Geel.
- Pardon. Geenszins. U zou misschien zelfs op uw plaats zijn geweest als het om een kwestie ging van... Ik weet het niet zo goed.
- Ethica.
- Bijvoorbeeld, ja! Christelijke ethica versus het normale doe maar goed.
- Dan kies ik toch maar de christelijke ethica, als ik de keuze heb, meneer.
- Vanzelf. Jezus liep over de wateren enzovoorts. Dan moet je de christelijke ethica wel kiezen. Dat snap ik wel, mevrouw Van Geel.
- Mevrouw Geel.
- All right. Geel. Maar kunt u ook eens bedroefd kijken? In plaats van steeds dat vrolijke, kijk mij eens opgewekt wezen? Want zo vrolijk is de wereld nou ook weer niet, hoor!